week 32 4 tot en met 10 augustus

Hallo lieve mensen,
Ook deze week hebben we weer allerlei leuke dingen gedaan. Deze week werk ik van 06:00 tot 14:30 en Pascal van 11:30 tot 20:00.

Maandag 4 augustus.
Gisteravond mijn moeder en broertje stevig geknuffeld. Vanochtend in alle vroegte het huis uitgeslopen om naar het werk te gaan. Pascal vertelde mij achteraf dat Ellen en Sven rond 9 uur in de auto zijn gestapt naar het Noorden. Loch Ness, Iverness en nog veel meer bezoeken.

Op het werk hebben we te horen gekregen dat het andere team de komende week steeds minder hulp nodig gaat hebben. De nieuwe Nederlandse meid is getraind en gaat vanaf vandaag full time online. Dit betekend dat in de loop van de week we geen telefoontjes meer hoeven opnemen.. Joy!
Verder kreeg ik nog een berichtje via Sykes Pride:
Title: Sanne was extremely flexible and efficient when helping our team.
Description: Sanne has been dedicated to our team when we needed her the most. Thank you!
En dit samen met een bonus van £ 20,-
Kijk, daar wordt een mens gelukkig van.

Woensdag 6 augustus
Gisteren ‘gewoon gewerkt, niks te melden.
Vandaag zijn Ellen en Sven weer terug gekomen van hun avontuur in het noorden. Natuurlijk gelijk de foto’s bekeken die de afgelopen dagen zijn gemaakt. Verder lekker weer bijgekletst en met z’n drieën het bos in gegaan voor een lange wandeling in de natuur. Als je Ellen op je Facebook hebt, heb je de vele foto’s al langs zien komen :p
De rest van de avond rustig aan gedaan en uitgebreid ‘afscheid genomen’. Ik ben vroeg mijn bed in gedoken, morgen weer veel te vroeg het bed uit..

Donderdag 7 augustus
Bye bye Ellen en Sven. Ik ben om 05:20 het huis uitgeslopen terwijl iedereen nog op 1 oor lag. Rond 10 uur zag ik in de pauze een privé berichtje van Pascal op Facebook langskomen dat ze in de auto zijn gestapt naar het zuiden. Doegie! Tot over een paar maanden! *probeert zich sterk te houden maar faalt*

Zaterdag 10 augustus
Werkweek is alweer voorbij. Zoveel gebeurd!! Vandaag weer lekker rustig aan doen. Op een gegeven moment liep ik bijna tegen de muren op. Wel energie hebben maar niks willen doen. Echt zo’n ‘Ik wil niet’ gevoel. Met een gezonde dosis overredingskracht van Pascal *EN NU GA JE NAAR BUITEN* een tas ingepakt en het bos in gegaan.

Daar ben ik op een fleece kleed in het gras gaan liggen. Koekjes en drinken aan de ene kant, pen en papier aan de andere kant. Even frisse neus halen en tot rust komen. Ja, dat doet een mens goed. Daar heb ik ook de rust genomen om een groot deel van mijn blogs uit te schrijven. Een ‘live’ verslag is te vinden in het begin van mijn blog: week 29, Jazz festival.

Na ongeveer 2 uur in het gras gelegen te hebben en te hebben genoten van de natuur kwam Pascal kijken hoe het met mij ging. Of ik al een beetje tot rust was gekomen :P JEP! Heerlijk even kunnen ontspannen. Daarna samen terug gelopen naar huis. Tijdens het koken riep Pascal ineens vanuit de huiskamer: ‘Sanne, kom eens? En maak geen plotselinge bewegingen!’ Huh? Waar heeft hij het ineens over! Dus ik *rustig en voorzichtig* naar de huiskamer gestuiterd, zit er een eekhoorn op ons balkon!! Ik gooi regelmatig eten in de bloembak, bijvoorbeeld broodkorsten en zo. En dat eten verdwijnt ook zeer snel, maar nu zagen we eindelijk door wie!
Het diertje zat heel rustig op de rand van de bloembak een stuk brood weg te knagen. Pascal was rustig op zijn buik richting het raam gekropen om foto’s te maken. Het was duidelijk dat het diertje ons zag, af en toe bleef hij stil zitten waardoor we ons afvroegen: wie kijkt nou naar wie? Maar het was ook duidelijk dat de eekhoorn door had dat wij hem toch niks konden doen. Dus gewoon door blijven knagen en pas op het moment dat Pascal opstond om weg te lopen, vond de eekhoorn het genoeg en ging er rustig vandoor. Schitterend gewoon :D

Zondag 10 augustus
Vandaag ‘vroeg’ de deur uit. Om 9:30 zaten we al in de bus richting het centrum. Pascal had online gezien dat er vandaag een ‘Military Tattoo’ zou zijn om 10 uur en vervolgens een parade vanuit het Edinburgh Castle over the Royal Mile naar een ander gebouw. En niet een normale Tattoo, maar eentje voor het herinneren van the WW1.

Voor de mensen die denken dat het gaat over een Tattoo op de huid.. NOPE daar hebben we het niet over. Een Military Tattoo is een optreden van verschillende militaire bands in de officiële kledij.

Aangekomen op de Royal Mile bleek dat voor het optreden en de herinneringsceremonie kaarten waren uitgegeven, het was geen openbare gelegenheid helaas. Dus dat konden we niet zien. Daarom hebben we een kopje koffie gehaald en zijn op een terrasje gaan zitten om even wakker te worden.
Trouwens, een echt kopje filterkoffie is haast niet te krijgen hier in Schotland. Het duurt waarschijnlijk te lang om koffie de tijd te gunnen om rustig door een filter heen te zakken. Zeker als ieder individueel kopje koffie apart gezet wordt. Nee, espresso’s wordt het meeste verkocht hier. Een giga hoeveelheid koffie in een klein beetje water. En als je meer wilt, bestel je een Americano. Dat komt het dichtste bij een kop filterkoffie. Men neme een grote kop, doet daar een expresso in en vult dit aan met warm water. TADA! Americano..

Wikipedia: Caffè Americano, or Americano (English: American coffee) is a style of coffee prepared by adding hot water to espresso, giving it a similar strength to, but different flavor from, regular drip coffee. The strength of an Americano varies with the number of shots of espresso and the amount of water added.

Zo weer wat geleerd, terug naar de Royal Mile..

Rond 10:30 kwam dan uiteindelijk de uittocht. Deze dag kon echt niet meer Schots zijn. De regen drupte gestaag op de vele paraplu’s, het zonnetje probeerde wanhopig door de weinige wolken heen te komen en overal om mij heen zag ik ‘Kilts and Bagpipes’.

Pascal heeft een paar prachtige foto’s en filmpjes gemaakt met zijn telefoon en we hebben echt genoten van het uitzicht. Vele groepen kwamen langsgelopen. Eerst een band, daarna een groep mensen die de herdenking hadden bijgewoond en daarna weer een band.
En niet alleen drumbands uit Schotland, ook Australia, New Zealand, Canada, Afrika en vele andere landen waren vertegenwoordigd.
Ook de traditionele kledij was ‘a sight to see’. Iedere clan heeft een andere kleur/variatie/ontwerp kilt, dat is natuurlijk algemeen bekend. Maar verder zijn er verschillende attributen, accessoires en toevoegingen aan ieder kostuum. Een pin met een bepaald logo, manier van dragen, een (nep) panter/tijger over de schouders,(nep) bontmuts, noem maar op. De verschillende muziekinstrumenten waren ook helemaal officieel aangekleed naar de verschillende clans.

Ja, dit hadden we echt niet willen missen. Prachtig. Daarna zijn we naar ‘ons’ lunchrestaurant gegaan. Even bijkomen van alle indrukken en daarna door naar huis. Foto’s kijken op de computer, wasje draaien, energie opdoen, omvallen en slapen. Weer een week voorbij, op naar het volgende avontuur!!

Tot de volgende keer lieve vrienden.

Groetjes,
Sanne